Sophia
Sophia's papa heeft een alcoholprobleem sinds haar geboorte. Ze heeft geen broers en zussen en haar ouders zijn gescheiden. Haar papa toont weinig betrokkenheid en kan soms ook gewelddadig zijn. De eerste zelfmoordpoging van haar vader die Sophia kan herinneren was toen zij 7 jaar oud was.
zorgen voor het suïcidaal gezinslid
Ik durf dat nauwelijks te zeggen, maar vroeger toen ik nog jong was, dacht ik na hoe ik hem kon helpen om zelfmoord te plegen, zodat hij eindelijk rust vond. Maar dat durf je dus niet te zeggen want je denkt dat je gek bent. Maar zo ver kan het dus blijkbaar gaan.
praten over zelfmoord
Papa praat over zelfmoord, maar dat klinkt voor mij vaak als een dreigement of alsof het mijn fout is. 'Als je dat niet doet, dan…'. En toch kan je dit niet zomaar afdoen als aanstellerij.
de toekomst
Na al die tijd ben ik weinig hoopvol. Ik zie niet in hoe het nu ineens wel beter zou gaan. Misschien moet ik hier mee leren leven.
de hulpverlening
Hij is een keer opgenomen geweest, maar ik kreeg geen informatie of steun. Dat was vervelend, want ik moest wel met hem samenwonen.
Ik kon steeds terecht bij een leerkracht met wie ik goed kon opschieten. En hij zag ook wel dat ik geen comedie speelde. Die heeft mij goed geholpen.
het sociaal leven
Er blijft een taboe rusten op zelfdoding en psychiatrische problemen. Voor sommigen kom ik uit een marginaal gezin. Dat kwetst maar er zijn ook mooie positieve reacties. Ik focus mij dus op die mensen.
gevoelens
Weet je, ik heb nooit niets anders gekend. Maar dat het mij geen goed gedaan heeft zal wel duidelijk zijn zeker?
zelfbeeld
Ik heb lang getwijfeld aan mijzelf. Maar als ik mij vandaag vergelijk met mijn vrienden dan denk ik dat ik toch wel verder sta in het leven.
school/werk
Papa werkt nauwelijks en geeft veel geld uit aan dingen waar je beter geen geld aan uit geeft. Drank, gokken,... Dus ik werk voor mijn eigen geld.
openheid
Zo eens een goed gesprek met papa zou natuurlijk goed doen. Maar praten eindigt nu altijd met ruzie. Ik denk dat hij zich ook wel schuldig voelt over dit alles.
steun krijgen
Ik besef nu, als dochter van een papa die aan zelfmoord denkt en dus als naaste, dat het bijna niet anders kan dan dat ik steun nodig heb.
Van de verplegers en psychologen die voor papa zorgden, heeft nooit iemand gevraagd of ik hulp nodig had. Geen tijd en beroepsgeheim, veronderstel ik. En papa zelf blokt dat ook af. Nochtans ben ik wel degene die zorgt dat hij op zijn afspraak raakt.
rechten
Samen met een oom proberen we de bewindvoering over papa's financiën te krijgen en dat lijkt te lukken. Maar nu is hij wel boos op ons. Het is nochtans voor zijn en ons goed.
zelfzorg
Ik probeer een singer-songwriter te zijn. Daar kan ik al mijn emoties in kwijt. Schrijven over wat ik voel helpt mij.
de relatie met het suïcidaal gezinslid
Vandaag is onze relatie is niet goed. Ik bel hem af en toe om hem het gevoel te geven dat hij niet alleen is en ik doe ook praktische dingen zoals boodschappen of de was wanneer hij echt niet goed is. Maar ik ben 18. Ik hoor mij hierover eigenlijk geen zorgen te maken...
taboe
Ik praat er open over tegen iedereen. Dit is niet mijn fout dus ik ga er ook niet over liegen. Ik krijg vaak steunende gebaren en helaas soms ook opmerkingen die onbedoeld pijnlijk zijn. Het blijft mijn papa, hé.
Andere getuigenissen
Thomas is reclamemaker. Hij heeft een zoon Jules met autisme spectrum syndroom (ASS). Op zijn 8ste jaar schreef hij al briefjes over doodgaan maar hij heeft nog geen zelfmoordpoging ondernomen. Thomas maakt zich, naast Jules, ook heel veel zorgen over de gevolgen voor zijn vrouw en overige kinderen.
De rode draad is inderdaad van: hoe kan je effectief steun bieden? Dat weet ik nog altijd niet. Behalve, en dat is wel belangrijk, er te zijn voor je kind. Wat je moet doen: er blijven staan, blijven naartoe gaan en interesse blijven tonen.
De dochter van Els beschadigt zichzelf en denkt reeds meerdere jaren aan zelfdoding. Bekijk het interview met Els.
De papa van Mateo is voor de buitenwereld een succesvol en sociaal persoon. Maar thuis is hij onzeker en neerslachtig. Dit uit zich in suïcidale gedachten en manipulatief gedrag. Vooral Mateo voelt zich hiervan het slachtoffer.
Als ik weg ga, vraagt hij vaak naar waar en bij wie. En dan blijkt dat het plots niet goed gaat met hem. Soms geeft hij mij het gevoel dat hij mij manipuleert. Ja, en dan blijf ik thuis.