Selim
Zelfdoding en psychologische hulp liggen zeer gevoelig binnen het gezin van Selim. Nochtans hebben zijn zus, en nu ook zijn mama, ernstige psychiatrische klachten. Professionele hulp zou dus welkom zijn, maar zelf ziet Selim dit nog niet zitten.
zorgen voor het suïcidaal gezinslid
Bij ons is dit allemaal taboe. Psychologische hulp zoeken ligt heel gevoelig bij ons. En ik sta er ook niet om te springen. Maar als ik mijn zus en mama zie, dan zullen we toch iets meer moeten doen, denk ik.
praten over zelfmoord
Iedereen weet het, maar zelfmoord is taboe bij ons thuis. Daar wordt niet over gepraat.
het gezin
Zonder haar depressie en zelfmoordgedachten? Ik kan mij zelfs niet meer inbeelden hoe ons gezin eruit zou zien.
Mijn zus kan hier heel moeilijk meer over weg. Er zijn geen echte ruzies maar het heeft er toch voor gezorgd dat ze niet meer thuis woont.
Mama wordt er letterlijk ziek van. Die kan dat moeilijk aan. En papa, die houdt zich sterk of beter, kop in het zand.
de toekomst
Ik maak mij veel zorgen om de toekomst. Voor mijn zus maar ook mijn gezin. Het lijkt alsof mijn ouders hier helemaal niet mee overweg kunnen. Trots, geheimhouden, geen echte hulp,... maar dit helpt ons ook niet vooruit, begin ik te beseffen.
de hulpverlening
Nee, voorlopig geen professionele hulp. De enige oplossing lijkt te zijn: dat het beter gaat met mijn zus en mama. Maar dat lukt nu niet... dus ik denk er wel over na. Ik moet mij daar zelf ook over zetten.
het sociaal leven
Vroeger kwamen er vaak vrienden van mijn ouders met hun kinderen op bezoek. Die bleven eten, barbecueën, en zo. Nu komt er bijna niemand meer door mijn zus. Dat contact mis ik wel.
gevoelens
De ziekenwagen is haar een keer moeten komen halen na een poging. Dan denk je echt, nu zijn we haar kwijt. Voor mij is dat een trauma.
erkenning krijgen
Erkenning zou fijn zijn maar ik vraag daar niet om. Iedereen heeft het al zwaar genoeg.
zelfzorg
Ik doe judo. Ik ben met mijn maten en dan hoef ik er ook allemaal niet aan te denken.
de relatie met het suïcidaal gezinslid
Ik zie mijn zus ontzettend graag. Ook al voel ik onrecht, ik moet toch vooral aanvaarden, denk ik.
Andere getuigenissen
De mama van Claire heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis. Ze zegt vaak dat ze dood wil. Voor Claire is dit heel belastend. Bekijk het interview met Claire.
Walter is vertaler en papa van een zoon en een dochter. Emma heeft borderline en ze is lesbisch. Een keer heeft ze zelfmoordpoging ondernomen. Emma doet haar best om te terug zin te krijgen in het leven. Maar het blijft een strijd.
Mijn dochter zei: “Ja, wij hebben altijd over heel veel dingen gepraat, maar nooit over het gevoel dat daarbij hoorde.” En dan had ik zoiets van: ja, dat is misschien wel waar. Dus wij hebben altijd het idee gehad dat wij open en over alles konden praten en er wordt hier ook dikwijls over van alles gepraat, maar dat is eigenlijk enkel de praktische kant.
Annelies is een huisvrouw. Haar zoon Ben is homo. Hij is op zoek hoe en met wie hij hierover kan praten. Ben is veeleisend voor zichzelf en zijn omgeving. Als het hem te veel wordt, zegt hij soms dat beter dood zou zijn.
Waar ik vooral veel nood aan had was de bevestiging van: je bent wel goed bezig. Het is zolang aan de gang. En met uw verstand weet je dat wel. Mijn ma zei dat, de huisdokter zei dat. Maar je ziet niet altijd resultaat dus je begint echt wel te twijfelen.