Noor
Noor is een moslima van Marokkaanse origine. Ze is leerkracht. Ze is gehuwd en heeft één dochter Aisha. Aisha denkt aan zelfmoord en sinds enkele maanden krast ze zichzelf maar gelukkig staat ze ook open voor professionele hulp.
zorgen voor het suïcidaal gezinslid
Ze kwam naar mij toe en zei: "Mama, het gaat niet goed met mij”. Ik zei: “Kind, ik weet het, ik zie het.” “Ik wil met iemand praten.” Ik zei: “Ja dat kan. Hoe komt het?” En zij: “Ik heb gekrast.”
Ik ben de radartjes, ik zorg dat de juiste hulp bij Aisha komt. Ik bespreek soms wat ze met haar therapeut wil bespreken, en dat bel of mail ik dan door. Zo ben ik zeker dat ze niets vergeet.
praten over zelfmoord
“Mama, heb jij ooit aan zelfmoord gedacht?” Ik denk: ik ga maar eerlijk zijn. Ik zeg: “Ja, er is een periode geweest dat ik het niet meer zag zitten en dan heb ik mij ook wel afgevraagd van: hoe zou het nu zijn als ik er niet meer was?" Ik zeg: “Maar ik heb dan heel veel gepraat met vriendinnen en ik ben er dan wel voor mezelf achter gekomen, dat ik problemen had en dat dat niet leuk was, maar dat ik hier nog wel wilde zijn."
het gezin
Het begrip van mijn man is mij ook wel veel waard, dat die dat allemaal een beetje anders kan kaderen. Dus ik kan wel met hem praten maar hij kan dat ook beter loslaten.
Mijn man had ook verdriet omwille van zijn vader die overleden was. En ik wilde er ook voor hem zijn, als partner. En niet altijd Aisha, Aisha,…
gevoelens
Soms heb ik schrik, ja, schrik dat ik het zelf allemaal niet meer aan kan.
school/werk
Als ik mij niet goed voel, moet ik dat kunnen zeggen aan iemand, maar dan ga ik gewoon naar een collega en dan zeg ik: "Ik moet even kunnen huilen." [lacht] Ja, dat doet wel deugd, dat ik mijn verhaal mag doen. Ik moet dat gewoon even kunnen zeggen, en dan kan ik dat weer dragen. Of denk ik: ‘Ik ga crashen, ik kan niet meer.’ Maar als ik dan in de klas ben, krijg ik zoveel positieve energie waardoor ik het weer kan dragen.
erkenning krijgen
Ik heb mensen nodig die echt… meevoelen. Die zeggen: ‘Ook al ben ik nooit in die situatie geweest, ik zie u graag en ik voel met u mee.’ Dat is voor mij al voldoende.
steun krijgen
Want ik vroeg mij dan af van: 'Hé, ben ik nu niet te overbezorgd?' En mijn vriendin zegt: ‘Nee, ik denk dat dat heel normaal is dat je die gevoelens zo hebt.’ Dus die heeft mij wel gerustgesteld, dat ik goed bezig was zo. En dat had ik op die moment wel even nodig, ja.
En je wilt dat die steun tot bij u komt in plaats van dat je die steun zelf moet gaan zoeken… Maar meestal zult je het toch zelf moeten doen, zelf initiatief nemen.
zelfzorg
Ik heb afspraken gemaakt bij een psychologe, maar allemaal afgezegd omdat ik dacht van: ‘Oké, het lukt wel, ik kan het.' Het is niet uit schaamte, zeker niet. Het is een stuk ingebakken, dat is er ingelepeld, door mijn opvoeding: doorbijten, sterk zijn... maar dat is dus niet goed, hé.
Wat mij helpt is met vriendinnen afspreken, gaan ontbijten of… Soms praat ik over onze dochter, soms ook niet. En ik weet dat ze mij niet kunnen helpen. Maar een luisterend oor doet al heel veel. En het andere is gaan lopen. Dus voilà, vriendinnen en sport. Dat helpt mij.
de relatie met het suïcidaal gezinslid
Soms zegt mijn dochter: "Nu wil ik daar niet over praten." Dan zeg ik: "Oké," Dan forceren wij dat ook niet. Dat afgrenzen is belangrijk voor ouders én voor kinderen. Soms begint Aisha over iets en dan zeg ik: "Aisha, dit is voor mij nu geen moment om erover te praten. Ik wil dat straks doen… maar nu niet." Maar je moet wel je belofte nakomen want anders wordt het wegduwen.
En iedereen doet zijn best en meent het goed… maar ik heb haar op de wereld gezet. Ze is mijn dochter, hé. En ik zou liefst hebben dat ze zich gelukkig voelt. Maar ja... Je kunt het niet voor haar doen, hé?
Andere getuigenissen
De dochter van Els beschadigt zichzelf en denkt reeds meerdere jaren aan zelfdoding. Bekijk het interview met Els.
De papa van Mateo is voor de buitenwereld een succesvol en sociaal persoon. Maar thuis is hij onzeker en neerslachtig. Dit uit zich in suïcidale gedachten en manipulatief gedrag. Vooral Mateo voelt zich hiervan het slachtoffer.
Als ik weg ga, vraagt hij vaak naar waar en bij wie. En dan blijkt dat het plots niet goed gaat met hem. Soms geeft hij mij het gevoel dat hij mij manipuleert. Ja, en dan blijf ik thuis.
Annelies is een huisvrouw. Haar zoon Ben is homo. Hij is op zoek hoe en met wie hij hierover kan praten. Ben is veeleisend voor zichzelf en zijn omgeving. Als het hem te veel wordt, zegt hij soms dat beter dood zou zijn.
Waar ik vooral veel nood aan had was de bevestiging van: je bent wel goed bezig. Het is zolang aan de gang. En met uw verstand weet je dat wel. Mijn ma zei dat, de huisdokter zei dat. Maar je ziet niet altijd resultaat dus je begint echt wel te twijfelen.