Marthe
De mama van Marthe heeft de diagnose borderline gekregen en heeft meerdere suïcidepogingen ondernomen. De invloed op het gezin is heel slecht. Marthe heeft sterk het gevoel dat het tijd is om echt aan zichzelf te denken en op eigen benen te staan.
zorgen voor het suïcidaal gezinslid
Mama tot bij de hulpverlening krijgen, lukt mij voorlopig niet. Het is net alsof ik de enige ben die doorheeft dat mama hulp nodig heeft. Ik mis daarin steun van anderen.
Het lijkt éénrichtingsverkeer. Ik probeer haar te helpen, maar ik dring niet echt tot haar door. Dat frustreert mij.
praten over zelfmoord
Vroeger lukte het soms om over zelfmoordgedachten te praten. Maar dat vind ik heel zwaar om te doen. Het maakte mij bang en verdrietig en de laatste tijd vooral heel boos.
het gezin
Vroeger deden ik en mijn zus veel samen. Maar wij gaan zo anders om met mama, dat het ook voor een breuk tussen ons heeft gezorgd.
Papa is vooral met zijn werk bezig. Soms geeft hij mij het gevoel dat hij zijn gezin heeft opgegeven. Thuis reageert iedereen anders.
de toekomst
Het klinkt hard, dat weet ik. Maar ik moet nu echt meer aan mezelf denken, anders ga ik er onderdoor en ga ik kansen missen.
de hulpverlening
Praten met iemand over mijn problemen, dat is niet meteen iets voor mij. Ik weet wat ik nodig heb.
het sociaal leven
Tijdens mijn jaar in het buitenland dacht ik veel aan haar. Ik wilde minstens één keer per dag bellen. Maar ik kon daardoor ook niet echt genieten, nieuwe mensen leren kennen, enzo.
gevoelens
Het idee van een zelfmoordpoging maakt mij angstig. Ik zie dan soms beelden die ik niet wil zien.
zelfbeeld
Wie ben ik voor haar? Als ze niet eens wil leven voor mij en mijn zus. Ik heb het daar nog steeds moeilijk mee.
school/werk
Haar eerste poging was tijdens mijn examens. Ik kon echt niet meer studeren en ben dan van richting veranderd omdat ik dacht dat het te moeilijk voor mij was. Daar heb ik nog steeds spijt van.
erkenning krijgen
Ik ben een sterke, ik pak de dingen aan en klaag daar niet over. Maar daardoor sta ik er wel helemaal alleen voor.
steun krijgen
De politie kwam enkele keren aan huis na een crisis of als mama plots weg was. Maar die zeiden vooral dat ik vriendelijk moest zijn en mij inhouden. Ik vond dat erg. Ik had wel wat meer begrip voor mijn situatie verwacht.
zelfzorg
Ik focus op mijn studies. Dat is nu het allerbelangrijkste en het leidt mij af.
de relatie met het suïcidaal gezinslid
Ik heb een beetje begrip voor haar maar ik heb niet het gevoel dat zij begrip heeft voor mij. Veel draait nu om haar. Dat is pijnlijk. Want ze is mijn moeder.
taboe
Nee, erover praten met vrienden, dat kan ik niet. Bij ons moeten we de schone schijn ophouden. Ik heb dat misschien wel overgenomen, denk ik. Dat is een werkpunt, want het zou me wel goed kunnen doen.
Andere getuigenissen
Anissa en haar zus konden heel goed opschieten en waren vaak samen. De zus heeft echter een eetstoornis ontwikkeld en ze doet zichzelf pijn. Hoe langer hoe meer zorgt Anissa voor haar zus. Ze mist haar maatje van vroeger.
Ik en mijn zus gingen vaak samen weg, op kamp en zo. Als ik dan zag dat het niet goed ging met haar en ze wilde naar huis, dan ging ik meestal mee. Ook al zou ik liever langer blijven.
Sophia's papa heeft een alcoholprobleem sinds haar geboorte. Ze heeft geen broers en zussen en haar ouders zijn gescheiden. Haar papa toont weinig betrokkenheid en kan soms ook gewelddadig zijn. De eerste zelfmoordpoging van haar vader die Sophia kan herinneren was toen zij 7 jaar oud was.
Er blijft een taboe rusten op zelfdoding en psychiatrische problemen. Voor sommigen kom ik uit een marginaal gezin. Dat kwetst maar er zijn ook mooie positieve reacties. Ik focus mij dus op die mensen.
De broer van Andrei doorloopt als transseksueel een transititie. Dit gaat gepaard met veel verwarring en neerslachtigheid. Voor zijn vader ligt dit heel moeilijk. Ook voor Andrei vraagt dit heel veel aanpassing en aanvaarding.
Ik zet toch wel ook mijn leven wat on hold. Met mijn vrienden spreek ik wel nog af. Het helpt mij om af en toe eens weg te zijn van thuis.