Ga verder naar de inhoud

Mehmet

17 jaar, zijn papa denkt aan zelfdoding

De papa van Mehmet leek lang ongelukkig zonder duidelijke oorzaak. Tot hij te horen kreeg dat hij aan het Syndroom van Asperger lijdt. Dankzij de steun van het hele gezin en professionele hulp, durft Mehmet voorzichtig te hopen op verbetering.

over

zorgen voor het suïcidaal gezinslid

Wij worden daarin goed begeleid en betrokken. En dat iedereen in ons gezin er voor open staat helpt ook veel.

Ik en papa zijn zot van voetbal. Als ik ga trainen of naar een match ga, vraag ik hem om mij te brengen zodat hij buiten komt.

over

praten over zelfmoord

Ik kan niet met hem over zijn donkere gedachten praten. Ik ben bang voor wat hij gaat zeggen of antwoorden. Ik hoop dat het echt beter gaat met hem.

over

het gezin

Ik heb het gevoel dat we als gezin wel hechter zijn. Meer praten en meer elkaar steunen.

Eén van mijn zussen heeft het echt moeilijk met papa die zich slecht voelt. Ik maakt me eigenlijk ook wel zorgen om haar.

Mama is heel bezorgd en ze doet haar best om papa te helpen. Je ziet ook dat papa dat waardeert.

over

de hulpverlening

Ik ben naar TEJO geweest. Dat was maar enkele keren, maar dat heeft wel geholpen.

over

het sociaal leven

Ik en mijn zussen blijven om de beurt zo veel mogelijk bij papa als het slecht gaat. Dat wil dus zeggen dat ik soms niet uit kan gaan.

over

gevoelens

Papa vertelde me ooit dat hij het leven niet meer zag zitten. Dat was eerlijk maar ik ben daar weken echt niet goed van geweest.

over

zelfbeeld

Papa's horen sterk te zijn. Om naar op te kijken. Een voorbeeld zijn. Ik neem hem dat niet kwalijk maar ik heb dat wel erg gemist.

over

erkenning krijgen

Vrienden, familie en hulpverleners lijken wel te beseffen dat het voor ons zwaar is. Die erkenning doet deugd.

over

openheid

Ik heb een vriend in vertrouwen genomen en toen bleek dat hij in een gelijkaardige situatie heeft gezeten. En dan weet je dat je niet de enige bent, dat het elders ook voorkomt.

Papa is geen gemakkelijke prater, maar samen met mijn mama en het mobiele team gaat het steeds beter.

over

steun krijgen

De mensen van de mobiele teams nemen mij en mijn zussen geregeld apart om te vragen hoe het met ons gaat.

over

zelfzorg

Sporten en praten met mijn vrienden, mama, zussen. Dat werkt voor mij.

over

de relatie met het suïcidaal gezinslid

Ik heb wel begrip voor papa omwille van zijn aandoening (ASS). Dat maakt het ook zo moeilijk. Er is niemand veranwoordelijk voor deze toestand.

Andere getuigenissen

Sofie
moeder van Maarten (Zoon, 15 jaar)

Sofie is een alleenstaande moeder van 3 tieners. Maarten voelt zich depressie en ondanks hij nog geen zelfmoordpoging heeft ondernomen, kan hij niet beloven dat hij het zeker niet gaat doen. Hij stottert ook wat hem heel onzeker maakt.

Meer lezen

Als Maarten ’s avonds gaat slapen, dan doen wij ook nog een gesprek op bed, dat is zo ons moment. Soms zijn dat luchtige dingen maar soms zijn dat ook nog zware dingen.

Margaretha
15 jaar, haar halfbroer denkt aan zelfdoding

Margaretha's halfbroer is 3 jaar ouder. Hij trekt op met jongeren die graag de grenzen van het toelaatbare opzoeken. Hij is verslaafd geraakt aan drugs en alcohol. Hij is vaak agressief naar anderen en zichzelf.

Meer lezen

Heel wat mensen in mijn omgeving zijn op de hoogte. Druggebruik, zelfmoordpoging,… hij loopt daar ook mee te koop. Dus ja, iedereen denkt: 'Wat is dat voor een gezin.' Die schaamte speelt wel.

Claire
haar mama denkt aan zelfdoding

De mama van Claire heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis. Ze zegt vaak dat ze dood wil. Voor Claire is dit heel belastend. Bekijk het interview met Claire.

Meer lezen