Aleksander
De zus van Aleksander heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis. Ze heeft meerdere pogingen ondernomen. Gelukkig heeft Aleksander een goede band met zijn broer en zus.
zorgen voor het suïcidaal gezinslid
Zij neemt ook medicatie. Dat helpt wel maar dat verandert ook haar karakter een beetje. Dan mis ik soms mijn echte zus.
Ik weet niet zeker wat te doen. Als het slecht gaat met haar, verstoppen we scherpe dingen en medicatie en houden haar wat meer in de gaten.
praten over zelfmoord
Ja, zowel met mijn zus als met mijn broer. Het probleem is dat ik veel weet van haar, wat mijn broer niet weet. Mijn zus neemt mij wat vaker in vertrouwen en dat mag ik dan niet verder vertellen. Dat is wel een moeilijk evenwicht.
het gezin
Ik weet dat mijn ouders hun best doen en dat het allemaal weinig lijkt uit te maken. Ik heb dan soms medelijden met hen.
Ik en mijn broer zoeken veel steun bij elkaar. Ik denk wel dat dit alles ons dichter bij elkaar brengt.
Voor mij en mijn broer is het soms allemaal te veel. Onze zus blijft dan bij mama, en wij gaan wat langer naar papa.
de hulpverlening
Ik ga niet naar een therapeut of zo. Maar de mensen van de mobiele teams die thuis langs komen voor onze zus, helpen ook wel goed.
het sociaal leven
Als niemand anders kan, moet ik thuis blijven om op mijn zus te passen. En soms komt dat echt niet goed uit.
gevoelens
Ik heb haar een keer gevonden. Ik was alleen. Dat was traumatisch. Gelukkig heeft ze geen poging meer ondernomen want dat wil ik nooit meer meemaken.
school/werk
Ik weet niet of dit klopt maar als er drukke, moeilijke momenten zijn voor mij en mijn zus weet dat, dan is zij vaak in crisis.
openheid
Mijn ouders zijn gescheiden. Ik, mijn broer en onze papa praten daar vrij makkelijk over. Bij mama is daar minder ruimte voor. Zij kan het precies minder goed horen als we er iets over zeggen.
steun krijgen
De hulpverleners van mijn zus hebben ook aandacht voor ons. Ze nemen mij en mijn broer af en toe eens apart. En dan praten we er wel over dat het voor ons ook niet makkelijk is. Dat is fijn, ja.
zelfzorg
Veel met mijn broer praten. En samen gaan skaten met onze vrienden.
de relatie met het suïcidaal gezinslid
Haar eerste poging was een verrassing voor mij. Dat ze me nooit heeft gezegd dat het zo slecht ging met haar, neem ik haar wel een beetje kwalijk.
taboe
Daar hangt toch veel schaamte aan vast, hoor. En eerlijk, ik heb ook liever niet dat anderen alles weten.
Andere getuigenissen
Al meer dan 8 jaar is de mama van Hugo depressief. Het heeft een zware impact op alle gezinsleden. Langzaam maar zeker komt hij tot aanvaarding. Zijn vriendin en meditatie hebben hem hierbij het meest geholpen.
De laatste tijd gaat het niet goed met mama, dus ik weet eigenlijk nooit wat hoe het met haar gaat als ik thuis kom. Dat zit altijd in je achterhoofd ook als je onder vrienden bent.
Margaretha's halfbroer is 3 jaar ouder. Hij trekt op met jongeren die graag de grenzen van het toelaatbare opzoeken. Hij is verslaafd geraakt aan drugs en alcohol. Hij is vaak agressief naar anderen en zichzelf.
Heel wat mensen in mijn omgeving zijn op de hoogte. Druggebruik, zelfmoordpoging,… hij loopt daar ook mee te koop. Dus ja, iedereen denkt: 'Wat is dat voor een gezin.' Die schaamte speelt wel.
Walter is vertaler en papa van een zoon en een dochter. Emma heeft borderline en ze is lesbisch. Een keer heeft ze zelfmoordpoging ondernomen. Emma doet haar best om te terug zin te krijgen in het leven. Maar het blijft een strijd.
Mijn dochter zei: “Ja, wij hebben altijd over heel veel dingen gepraat, maar nooit over het gevoel dat daarbij hoorde.” En dan had ik zoiets van: ja, dat is misschien wel waar. Dus wij hebben altijd het idee gehad dat wij open en over alles konden praten en er wordt hier ook dikwijls over van alles gepraat, maar dat is eigenlijk enkel de praktische kant.