Britt
De vader van Aster heeft zelfmoord gepleegd toen ze 8 jaar was. Dat verlies is niet de enige oorzaak maar draagt wel bij aan haar zelfmoordgedachten die ze sinds haar 15de heeft.
het gezin
Want ons Aster heeft toen alles verteld van vroeger. En ze is eigenlijk heel, heel hard geweest voor mijn echtgenoot die zelfmoord gepleegd heeft. Want de oudste onderbrak haar en nam het op voor haar vader. Maar ja... dat laat sporen achter, bij ons allemaal.
de toekomst
Er is een gezegde: ‘Zeven arme jaren, zeven vette jaren’. Ik hoop dat volgend jaar de vette jaren aanbreken.
Nu gaat het beter. Maar ze moet nog zo veel doen. Studeren, een lief zoeken, … en dat betekent ook een risico op tegenslagen. En ik weet niet hoe ze daar gaat op reageren.
gevoelens
We hebben alle twee Facebook en dat vind ik goed. Als zij op kot zit, in die rechterkolom kun je zien hoe lang dat het geleden is dat ze op Facebook zit. Dan zie ik soms staan: 10 minuten, 5 minuten. En dan peins ik: oef. Raar hé, dat een mens zo moet leven soms hé.
erkenning krijgen
Mijn huisarts, ls ik daar buiten kom, die laat mij mijn verhaal doen. Die gaf mij niet altijd gelijk of zo. Die spreekt mij soms een keer tegen maar ik krijg daar ook wel bevestiging, wat ik nodig heb… En tips, dat kreeg ik ook.
steun krijgen
Ja, bij ons via de sociale dienst van het werk is er zo ook een maatschappelijk werker, dat is ook zo’n schat en die zegt ook: "Het gaat nu om wat jij nodig hebt, hoe voelt jij je?" Na dat gesprek denk ik: ‘Wow! Ik ben hier ook nog!’
zelfzorg
Dat is niet evident en ik ga zeggen, daar zijn heel veel gesprekken voor nodig geweest, daar is ook heel veel meditatie voor nodig geweest. daar is gebed voor nodig gewees. Echt proberen terug bij uzelf te komen en na te denken over de situatie.
Andere getuigenissen
Achmed heeft 2 zonen en een dochter. Lang dacht hij dat zijn zoon Bilal moeilijker gedrag vertoonde omdat hij puberde tot dat hij een zelfmoordpoging ondernam. Achmed voelt de gevolgen in relatie, op zijn werk, zijn gezin en zichzelf. Het is een zoektocht met vallen en opstaan.
Ik dacht lang: wij kunnen echt over alles praten. Maar het is niet omdat ge over alles kunt praten, dat er ook over alles gepraat wordt. Daar zijn we ondertussen ook wel achter.
Fransesco zit al een tijd in een vechtscheiding. Rob had het daar heel moeilijk mee. Hij heeft depressies, angstaanvallen. Rob praat niet makkelijk over zijn gevoelens. Zijn vader wist niet hoe slecht het met hem ging toen Rob een zelfmoordpoging ondernam.
Rob gaat lopen van elke communicatie, maar uiteindelijk is het gezin een belangrijke steunplek, maar hoe kan je dan die steun bieden? En, ik geloof ook dat open communicatie belangrijk is, hoe kan je dan iemand ondersteunen als je er niet kan over praten?
Zelfdoding en psychologische hulp liggen zeer gevoelig binnen het gezin van Selim. Nochtans hebben zijn zus, en nu ook zijn mama, ernstige psychiatrische klachten. Professionele hulp zou dus welkom zijn, maar zelf ziet Selim dit nog niet zitten.
Vroeger kwamen er vaak vrienden van mijn ouders met hun kinderen op bezoek. Die bleven eten, barbecueën, en zo. Nu komt er bijna niemand meer door mijn zus. Dat contact mis ik wel.