Britt
De vader van Aster heeft zelfmoord gepleegd toen ze 8 jaar was. Dat verlies is niet de enige oorzaak maar draagt wel bij aan haar zelfmoordgedachten die ze sinds haar 15de heeft.
het gezin
Want ons Aster heeft toen alles verteld van vroeger. En ze is eigenlijk heel, heel hard geweest voor mijn echtgenoot die zelfmoord gepleegd heeft. Want de oudste onderbrak haar en nam het op voor haar vader. Maar ja... dat laat sporen achter, bij ons allemaal.
de toekomst
Er is een gezegde: ‘Zeven arme jaren, zeven vette jaren’. Ik hoop dat volgend jaar de vette jaren aanbreken.
Nu gaat het beter. Maar ze moet nog zo veel doen. Studeren, een lief zoeken, … en dat betekent ook een risico op tegenslagen. En ik weet niet hoe ze daar gaat op reageren.
gevoelens
We hebben alle twee Facebook en dat vind ik goed. Als zij op kot zit, in die rechterkolom kun je zien hoe lang dat het geleden is dat ze op Facebook zit. Dan zie ik soms staan: 10 minuten, 5 minuten. En dan peins ik: oef. Raar hé, dat een mens zo moet leven soms hé.
erkenning krijgen
Mijn huisarts, ls ik daar buiten kom, die laat mij mijn verhaal doen. Die gaf mij niet altijd gelijk of zo. Die spreekt mij soms een keer tegen maar ik krijg daar ook wel bevestiging, wat ik nodig heb… En tips, dat kreeg ik ook.
steun krijgen
Ja, bij ons via de sociale dienst van het werk is er zo ook een maatschappelijk werker, dat is ook zo’n schat en die zegt ook: "Het gaat nu om wat jij nodig hebt, hoe voelt jij je?" Na dat gesprek denk ik: ‘Wow! Ik ben hier ook nog!’
zelfzorg
Dat is niet evident en ik ga zeggen, daar zijn heel veel gesprekken voor nodig geweest, daar is ook heel veel meditatie voor nodig geweest. daar is gebed voor nodig gewees. Echt proberen terug bij uzelf te komen en na te denken over de situatie.
Andere getuigenissen
Sophia's papa heeft een alcoholprobleem sinds haar geboorte. Ze heeft geen broers en zussen en haar ouders zijn gescheiden. Haar papa toont weinig betrokkenheid en kan soms ook gewelddadig zijn. De eerste zelfmoordpoging van haar vader die Sophia kan herinneren was toen zij 7 jaar oud was.
Er blijft een taboe rusten op zelfdoding en psychiatrische problemen. Voor sommigen kom ik uit een marginaal gezin. Dat kwetst maar er zijn ook mooie positieve reacties. Ik focus mij dus op die mensen.
Barbara is boekhoudster en mama van vier kinderen. Haar zoon, Victor, denkt al drie jaar aan zelfmoord en heeft een zelfmoordpoging ondernomen. Barbara twijfelt of ze wel een goede moeder is. Zij, haar echtgenoot en zoon volgen gezinstherapie en sindsdien gaan de relaties veel beter.
Ik was op een moment mijn focus kwijt en dan heb ik gewoon gezegd van: "Ja, ik voel mij echt niet goed." Mijn bloed laten onderzoeken en zo. Maar ik wist dat ik er gewoon ver doorzat. Dan ben ik eens 14 dagen thuisgebleven in ziekteverlof en dan terug gaan werken, en dan na nog eens een maand, terug 14 dagen thuis.
Al meer dan 8 jaar is de mama van Hugo depressief. Het heeft een zware impact op alle gezinsleden. Langzaam maar zeker komt hij tot aanvaarding. Zijn vriendin en meditatie hebben hem hierbij het meest geholpen.
De laatste tijd gaat het niet goed met mama, dus ik weet eigenlijk nooit wat hoe het met haar gaat als ik thuis kom. Dat zit altijd in je achterhoofd ook als je onder vrienden bent.