Hugo
Al meer dan 8 jaar is de mama van Hugo depressief. Het heeft een zware impact op alle gezinsleden. Langzaam maar zeker komt hij tot aanvaarding. Zijn vriendin en meditatie hebben hem hierbij het meest geholpen.
zorgen voor het suïcidaal gezinslid
Mama is een tijdje opgenomen geweest in een psychiatrisch ziekenhuis. Dat was echt nodig en zinvol. Al is het niet echt een leuke plek om te komen. Ik blijf daar persoonlijk liever weg.
praten over zelfmoord
Ik en mama praten er de laatste tijd soms over. Het helpt mij wel om een beetje beter te begrijpen wat ze voelt. Maar vroeger zou ik dat niet kunnen.
het gezin
Papa is thuis vertrokken, mijn broer is vertrokken, en ik ga nu ook vroeger weg dan voorzien. Blijft over: mama en mijn jongere zus. Dus het gezin valt uit elkaar.
Uren hebben ik, mijn broer en zusje op onze kamer gezeten. Zorgen maken, plannen maken, elkaar gerust stellen.
de toekomst
Ik ga binnenkort samenwonen met mijn lief. Maar wat dan met mijn jongere zus? Die blijft alleen achter. Dus dat blijft een kopzorg.
de hulpverlening
Mama wilde niet dat wij er met anderen over spraken. Dus ik heb lang geen hulp gezocht. Tot nu. En dat help mij echt wel.
het sociaal leven
De laatste tijd gaat het niet goed met mama, dus ik weet eigenlijk nooit wat hoe het met haar gaat als ik thuis kom. Dat zit altijd in je achterhoofd ook als je onder vrienden bent.
gevoelens
Het is voor mij emotioneel erg zwaar en heel uitputtend. Het is ook al bijna 8 jaar dat mama het moeilijk heeft. Je leert er wel mee omgaan maar toch...
zelfbeeld
Vroeger was ik vooral boos op haar. Als tiener begreep ik niet dat een moeder zich zo kan laten gaan en zelfs dood wil. Nu aanvaard ik het, maar begrijpen blijft moeilijk.
school/werk
Met mama's verleden weet je dat er altijd iets kan gebeuren. Je neemt dit steeds en altijd met je mee. Dus ook op mijn werk.
erkenning krijgen
Als je er over nadenkt, de impact op je leven is groot. Je offert veel op. Er is veel verdriet, angst, onmacht,… En op waardering van iemand in crisis kon ik niet rekenen.
openheid
Samen met papa, mijn broer en zus hebben we een Whats Appgroepje waarin we veel delen, ook over mama. Dat werkt voor ons voorlopig goed, maar ik probeer ook meer echte gesprekken met hen te hebben.
steun krijgen
Een ambulancier die mama kwam halen na een poging heeft aan mijn gevraagd of het met ging. Dat vergeet ik nooit. Maar voor de rest niemand.
rechten
Wij waren mantelzorgers, zeker, maar dat besef je niet als kind van. Zeker niet als het over een aandoening zoals depressie en over zelfdoding gaat.
zelfzorg
Je moet er leren mee leven. Ik doe veel mentale oefeningen. Mediteren en yoga. Daar word ik rustig van maar het geeft mij ook energie.
de relatie met het suïcidaal gezinslid
Het is geen gewone moeder-zoonrelatie. Soms wil ik wel eens roepen: "Herpak je! Denk aan ons!". Maar zo werkt het niet natuurlijk.
Andere getuigenissen
Fransesco zit al een tijd in een vechtscheiding. Rob had het daar heel moeilijk mee. Hij heeft depressies, angstaanvallen. Rob praat niet makkelijk over zijn gevoelens. Zijn vader wist niet hoe slecht het met hem ging toen Rob een zelfmoordpoging ondernam.
Rob gaat lopen van elke communicatie, maar uiteindelijk is het gezin een belangrijke steunplek, maar hoe kan je dan die steun bieden? En, ik geloof ook dat open communicatie belangrijk is, hoe kan je dan iemand ondersteunen als je er niet kan over praten?
Sofie is een alleenstaande moeder van 3 tieners. Maarten voelt zich depressie en ondanks hij nog geen zelfmoordpoging heeft ondernomen, kan hij niet beloven dat hij het zeker niet gaat doen. Hij stottert ook wat hem heel onzeker maakt.
Als Maarten ’s avonds gaat slapen, dan doen wij ook nog een gesprek op bed, dat is zo ons moment. Soms zijn dat luchtige dingen maar soms zijn dat ook nog zware dingen.
De broer van Sarah heeft een autisme spectrum stoornis. Sinds zijn 12 jaar gaf hij al aan dat hij dood wilde. Maar er is hoop. Nu hij bijna 20 is, lijkt hij steeds beter zijn weg te vinden. Eindelijk wat meer rust voor haar en haar mama.
Ik denk niet dat mijn vriendinnen dat begrijpen. Die zijn dan meer bezig met shoppen en zo. En ik denk dan, wat is daar nu belangrijk aan als mijn broer in een psychiatrisch ziekenhuis zit.