Andrei
De broer van Andrei doorloopt als transseksueel een transititie. Dit gaat gepaard met veel verwarring en neerslachtigheid. Voor zijn vader ligt dit heel moeilijk. Ook voor Andrei vraagt dit heel veel aanpassing en aanvaarding.
zorgen voor het suïcidaal gezinslid
Ik luister vooral veel naar haar. Er voor haar zijn, dat is al heel belangrijk. Eenvoudige oplossingen zijn er niet.
praten over zelfmoord
Mijn broer vertelt heel open over zijn zelfmoordgedachten. Het begint bijna een gewoon gespreksonderwerp te worden.
het gezin
Er zijn de opnames in een psychiatrisch ziekenhuis geweest. Dan hadden we wat rust. We waren blij wanneer hij weer terug thuis kwam maar gelijktijdig vroeg dat ook aanpassingen van ons allen. Dat zorgde soms voor spanningen.
Ik vrees toch wel dat mijn ouders uit elkaar groeien. Ze gaan heel verschillend om met de situatie.
de hulpverlening
Thuis weten ze het niet, maar sinds kort ga ik naar het CAW (Centrum Algemeen Welzijnswerk). Dat was ook wel een moeilijke stap voor mij. Maar het doet mij goed.
het sociaal leven
Ik zet toch wel ook mijn leven wat on hold. Met mijn vrienden spreek ik wel nog af. Het helpt mij om af en toe eens weg te zijn van thuis.
gevoelens
Er zijn wel wat zelfmoordpogingen geweest… ik weet op den duur niet meer wat ik er moet van denken. Maar we blijven het wel ernstig nemen.
Ik heb ooit een poging ondernomen. Meer zo van, jullie denken dat alles goed gaat met mij? Niet dus. Maar ik het wel nooit tegen mijn ouders verteld.
zelfbeeld
Hij is uit de kast gekomen. Dat is ontzettend moedig. Maar dan wisten we ook van de zelfdodingsgedachten. Ik vond dat zelf allemaal ook wel heel verwarrend.
erkenning krijgen
Ik ben de normale van de twee, zo zegt mijn vader dat toch. Dat is goed bedoeld maar het geeft mij het gevoel dat ik niets verkeerd kan doen of dat ik mij nooit slecht mag voelen. En het is niet respectvol naar mijn broer.
Mijn broer is een open boek. Die vertelt maar over al zijn problemen. Dat is goed maar dat is ook wel zwaar voor ons.
openheid
Met mijn mama kan ik daar open over praten. Met papa niet. Hij heeft het duidelijk moeilijk met heel deze situatie. Hij kan dat nog niet aanvaarden.
steun krijgen
We hebben veel uitleg gekregen over gender en transeksualiteit en zo. En dan vragen ze of wij nog vragen hebben. Maar dat gaat niet echt over hulp voor ons.
de relatie met het suïcidaal gezinslid
Mijn ouders en ik lijden hieronder, maar mijn broer lijdt ook. Niemand kan hier aan doen, dus kan ik ook niet boos zijn op hem.
Elkaar plagen en zo wat uitdagen, zoals broers dat doen, zit er voorlopig niet meer in. Het is toch veel rekening houden met en zorgen dat je niets verkeerd zegt. Daar ben ik wel bang voor.
Andere getuigenissen
Thomas is reclamemaker. Hij heeft een zoon Jules met autisme spectrum syndroom (ASS). Op zijn 8ste jaar schreef hij al briefjes over doodgaan maar hij heeft nog geen zelfmoordpoging ondernomen. Thomas maakt zich, naast Jules, ook heel veel zorgen over de gevolgen voor zijn vrouw en overige kinderen.
De rode draad is inderdaad van: hoe kan je effectief steun bieden? Dat weet ik nog altijd niet. Behalve, en dat is wel belangrijk, er te zijn voor je kind. Wat je moet doen: er blijven staan, blijven naartoe gaan en interesse blijven tonen.
De zus van Aleksander heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis. Ze heeft meerdere pogingen ondernomen. Gelukkig heeft Aleksander een goede band met zijn broer en zus.
Als niemand anders kan, moet ik thuis blijven om op mijn zus te passen. En soms komt dat echt niet goed uit.
De jongvolwassen zoon van Heidi voelde aan dat het psychisch niet goed ging met hem. Bekijk het interview met Heidi.